* Je hebt niks te kiezen? *
Je kunt pas kiezen,
als je weet dat je een keuze hebt.
En je hebt altijd een keuze,
maar veel mensen zijn zich daar niet bewust van.
Niet in wat je overkomt heb je een keuze,
maar wel in hoe je ermee omgaat.
Als je denkt in een bepaalde situatie,
dat er geen andere mogelijkheden zijn dan ‘die ene’?
Dan heb je altijd nog de keuze
om toch naar andere mogelijkheden op zoek te gaan…
Waartussen kun je dan een keuze maken?
Als je groter gaat denken, wat zijn je opties?
In je hoofd kun je dan hardnekkige gedachten horen;
‘Nee, dat kan echt niet, niet in dit geval, ja maar… nee want…’
Dit zijn beperkende overtuigingen.
Ze helpen je niet, sterker nog,
ze beperken het onderzoeken van de mogelijkheden.
Ze zetten je vast en laten je in kringetjes ronddraaien.
Gedachte experiment; Wat als alles kon?
Als je jezelf toestaat zo gek mogelijke oplossingen te bedenken?
Oplossingen die helemaal niet kunnen?!
(En kunnen ze dan fysiek niet of in jouw hoofd niet..?)
Dan geef je jezelf in ieder geval de ruimte om:
- weg te blijven van de beperkende overtuigingen (die niet helpen)
- de mogelijkheden te onderzoeken (hulp vragen?)
- een beetje humor en lichtheid in de zaak te brengen (glimlachen ;))
En misschien kom je iets tegen waar wel iets in zou kunnen zitten…
Als iets echt niet anders kan,
dan heb je altijd nog de keuze om
te kiezen voor hoe je je ertoe verhoud.
Kies je ervoor om het glas halfvol of halfleeg te zien?
Kies je om te reageren op iets, of om het even te laten?
Kun je wachten tot iets zich soms vanzelf wel oplost?
Die keuze kun je elke keer, misschien wel 10x per dag maken.
Totdat het gemakkelijker wordt, om het glas halfvol te zien.
Totdat het makkelijker wordt, om je reactie even uit te stellen.
En dan is er niets verandert aan de situatie zelf,
maar wel hoe jij hem ervaart.
Dit klinkt zo makkelijk,
maar dit doe je niet ‘even’.
Dit is hard werken.
Maar als je ziet dat je altijd een keuze hebt,
dan heb jij weer de regie.
En dat is wat je wil.
