Wanneer ben je jezelf? Als je thuis op de bank zit? Als je in flow aan het werk bent? Als je opgaat in je hobby? Als je kookt voor je kinderen? Het gaat erom dat je jezelf altijd meeneemt. Ik heb lang allerlei rollen aangenomen, die van werknemer, dochter of zus, maar waarbij ik mezelf verloor in de rol.

 

Op een gegeven moment, zo rond mijn 24e kwam het besef dat ik mezelf telkens kwijtraakte. Dat mijn kern telkens verloren dreigde te gaan als anderen iets van mij verwachtten of als ik dacht dat ze dat deden. Het besef groeide dat ik in elke situatie een bepaalde rol vervulde waarbij mijn aandacht uitsluitend naar buiten gericht was.

 

Toen ik dat eenmaal helder zag, kon ik de verschillende gedragingen en gevoelens die bij die verschillende rollen hoorden beter waarnemen. Ik begon te voelen dat er iets is wat ik altijd ‘meeneem’ ongeacht de rol waar ik me op dat moment in bevind. Hoe ouder je wordt, hoe meer rollen erbij komen. Moeder, oma, oud-werknemer enz. De kunst is om je kern te blijven herkennen en daar telkens bij terug te komen. Degene die je bent zonder rol.

– Forien –