Tag Archief van: #mindfulnesstraining

‘Dat er vriendelijkheid in je blik mag zijn, als je naar binnen kijkt.’

– John O’Donohue (vrij vertaald) –

Je gelooft je ogen niet als je naar buiten kijkt deze dagen !
*
Dikke sneeuwvlokken en strakblauwe luchten wisselen elkaar af.
En dat half april, lente en winter tegelijk op 1 dag.
*
Het herinnert me zo aan onze menselijke natuur.
*
Emoties en gedachten wisselen elkaar namelijk ook continue af.
Ook in die extremiteiten.
*
Het ene moment ben je blij en voel je je prima,
het volgende voel je je teneergeslagen en sip.
*
Ogenschijnlijk ineens.
Zonder aanleiding lijkt het.
*
Maar die aanleiding is er altijd.
Soms is het een opmerking. Soms is het een herinnering.
Soms is het een oordeel.
*
Emoties en gedachten kun je vergelijken met wolken aan de lucht.
Ze komen en gaan.
*
Tenzij je vasthoudt aan die opmerking, die herinnering, dat oordeel.
Herken ze, voel ze en laat ze gaan.
*
Herinner jezelf eraan dat je altijd de blauwe lucht bent.
*
– Forien –
Ego vs Ziel.
Klinkt altijd mooi, authentiek zijn,
maar wat betekent het nou eigenlijk
en wanneer ben je het?
*
Heel simpel gezegd leef je vanuit je ‘Ego’ als je bezig bent met hoe je bent,
hoe je overkomt en hoe mensen over je denken.
*
Je leeft vanuit je ‘Ziel’ als je ‘belichaamd’ aanwezig bent, doet wat je kan,
met alles wat je hebt op het moment waar je bent.
*
Authentiek zijn gaat over vanuit je hart en ziel leven.
*
Als je je eigen leven Authentiek wil Leiden,
ben je je daarnaast ook bewust van je ‘Ego’;
je persoonlijkheid, de rollen die je hebt.
*
Misschien ben je nu vooral aan het overleven.
En voel je helemaal geen ruimte om hier over na te denken.
*
Maar misschien ook wel.
En ben je benieuwd waar je ongeveer zit op dit spectrum
en hoe je dit Authentiek Leiderschap zelf kunt leven.
– Forien –
De eerste koudwaterdip in water dicht bij huis was tintelfris deze morgen! 😁
 
Belangrijker nog dan Wim Hof’s ‘mind over matter’ is denk ik het invoelen van jezelf.
 
Klopt dit, wat ik nu doe? Waarom doe ik dit? Voor wie? En waarom?
 
Hoe voelt het in mijn lichaam? Voelt dit als doorduwen? Heb ik dan de innerlijke kracht om er gewoon vanaf te zien, zonder faalgevoel?
 
Of voelt het als Ja!! Ik Leef! Dit wil ik! En ervaart je lichaam en je mind gewenning door een paar weken koud afdouchen?
 
Kun je blijven invoelen, van moment tot moment, en duiden wat er hier, nu, bij jou speelt? Kun je vriendelijk voor jezelf zijn, en niet-oordelend blijven, hoe het moment zich ook ontvouwt?
 
En kun je de innerlijke kracht en ruimte voelen, om het experiment aan te gaan? Is dit het juiste moment?
 
Ben benieuwd naar je reactie!
 
– Forien –
Wonderlijk,
Hoe alle lagen van de tijd,
Met elkaar verbonden raken,
en samenkomen
in het nu.
En hoe je dan
heen en weer geslingerd wordt,
tussen het zijn van toen,
en het doen van later.
Weet dan,
dat alle lagen enkel woorden zijn,
vlagen in gedachten,
verpakt in woorden en verhalen
En dat de ruimte en de vrijheid ,
zit in het besef,
dat er nooit een ander nu is geweest,
Dat het nu van toen
en het nu van vandaag
een en dezelfde zijn.
Dus leef je waarheid,
en volg de impuls van je hart
Er is geen tijd te verliezen,
er is tijd zat.
 
– Forien –
 
(Ode aan P.)

Het is de maand van de Spiritualiteit kwam ik achter, 1 t/m 28 februari.
Wat betekent dat eigenlijk, Spiritualiteit?

Vanmiddag las ik op het labeltje van een theezakje;
‘Welk advies zou je aan je jongere zelf geven?’
Meteen wist ik welk advies dat zou zijn; durf te vertrouwen op je gevoel.
Dat heb ik heel lang niet gedaan, ik voelde wel veel,
maar ik wist niet hoe ik die gevoelens moet duiden.
Daar zijn allerlei redenen en verklaringen voor,
waar ik een andere keer over zal schrijven.

Ik kwam terug uit India en wist dat dit een deel van mij was
dat ik veel te lang onderbelicht had gelaten, uit angst.
Mijn denkgeest en verstand vond ik veiliger en vertrouwder,
en bepaalde dus voornamelijk de richting. Dat wilde ik anders.
Dat wilde ik al heel lang anders, maar nu waagde ik de sprong;
ik ging het ook echt anders doen.
Als experiment ben ik, heel bewust,
begonnen om weer naar mijn gevoel en mijn intuïtie te luisteren.

Het was spannend, eng en ik wist niet wat ik kon verwachten,
waar het me zou leiden en wat het effect zou zijn.
Ik begon me open te stellen voor alles was mijn lichaam me wilde vertellen.
Voor de signalen die ik daarvoor met denkkracht aan de kant schoof,
want stel je voor dat ik mijn leven moest gaan omgooien,
als ik eenmaal echt durfde toe te laten wat ik voelde?
En beetje bij beetje, begon het weer te stromen.

Door te durven voelen, het eerst fysiek toe te laten en daarna ook
mentaal toe te laten wat ik voelde, kwam er ruimte.
Ruimte om het gesprek aan te gaan met mezelf; wat wil ik echt?
Ruimte om het gesprek aan te gaan met mijn partner, hoe willen we verder?

Dit is wat Spiritualiteit is voor mij, jezelf ontwikkelen in de maalstroom van de tijd.
Elke fase, elke periode, elke ervaring, alles brengt verandering met zich mee.
Niets staat ooit echt stil, alles verandert continue.
Je verandert zelf, je meningen veranderen, je opvattingen, hoe je tegen dingen aankijkt.
De kunst is om dit toe te laten, je te laten veranderen door de tijd,
door je ervaringen en door de interacties met je omgeving.
Open staan voor verandering is ontwikkeling en ontwikkeling is groei.

Als je gedachten, je gevoelens, je woorden en je daden overeen komen,
dan leef je zuiver, je leeft je eigen doorvoelde waarheid en dat straal je ook uit.
Je doet geen dingen meer die je echt tegenstaan, je geeft je grenzen aan
en je weet waar je wel tijd, aandacht en energie aan wil geven en dat doe je dan ook.

Het klinkt zo makkelijk. En dat is het niet altijd.
In werkelijkheid ben ik hier al 20 jaar bewust mee bezig.
Ik heb opleidingen gevolgd, therapeuten bezocht, cursussen en workshops gedaan.
Dit proces kost vaak tijd, energie en aandacht, maar dat is het zo ontzettend waard!
Ik voel me zoveel lichter en leef zoveel makkelijker dan toen!

Hoe zit dat bij jou? Waar zit jij in dit proces?
Wat zijn dingen waar jij nog tegenaan loopt, waar wil jij nog iets veranderen?

 

Oefening:

Neem een papiertje en een pen en schrijf twee lijstjes; 1 waarop staat wat je belangrijk vindt in je leven en 1 waarop staat waar je je tijd aan besteedt. Je zou dat nu even kunnen doen.

 

Veel mensen vinden kinderen, gezondheid en vrienden belangrijk. Waar ze het meeste tijd in de week aan besteden; werk en zaken die ‘moeten’. Hoe is dat bij jou? Durf eerlijk te zijn.

 

Hoe zorg je nou dat je ook echt de dingen doet die belangrijk voor je zijn? Mel Robbins heeft het over de 5 seconden regel; heb je een goed idee of wil je graag iets doen wat belangrijk is? Besluit dan of je dit nu gaat doen binnen 5 seconden, waarbij je terugtelt van 5…4…3…2…1…actie!

 

Als je langer wacht, neemt je denkhoofd het over van je hartgevoel. Je hoofd gaat bezwaren opwerpen en je hart delft het onderspit. Gevolg is dat je veel nadenkt over veel dingen, maar de actie, je hart dat roept, wordt niet meer gehoord en er volgt geen actie.

 

Ik ken dit maar al te goed. Al jaren wilde ik reizen maken, mijn hart riep hard, maar mijn hoofd nam het over, uit angst. Drie jaar geleden werd ik ernstig ziek, en ik herstelde. Ik dacht, als niet nu, wanneer dan? In november 2019 besloot ik om naar India te gaan. Wat ik zo graag wilde, en zo lang zo niet durfde, bleek een kwestie van een stappenplan afvinken. Het is het beste wat ik ooit voor mezelf heb gedaan.

 

En nu kan ik voorlopig niet reizen. Begrijp me goed, ik voel nog steeds lichte angst om alleen de wereld over te gaan. Maar de roep van mijn hart wordt steeds sterker. Vraag me niet waarom, het is een gevoel.

 

Dat gevoel is nu. En het is goed om dat in een kader te zetten (wat kan er gezien de omstandigheden) en een perspectief te creëren. Dus maak ik vast een stappenplan voor mijn volgende trip. Dan hoef ik alleen nog maar af te vinken als het moment daar is. En het gaat bij reizen om de kwaliteit, niet om de kwantiteit, zoals bij zoveel dingen..

 

Wat wilde jij altijd al doen, waar gaat je hart naar uit? Waar liet jij de angst overwinnen in plaats van je over te geven aan de stroom van het leven en wat dat van je vraagt? Hoe ziet jouw stappenplan eruit en welke stappen kun jij gaan zetten? Maak een plan. Dit is het moment.

 

De Sint is het land uit en Kerst staat voor de deur.

Hoe sta jij erin deze december? Jammer dat alles anders is, of geeft het ook rust en ruimte?

In klein gezelschap de feestdagen vieren, met oprechte aandacht voor elkaar.

De paar mensen die je dan ziet, durf je die Echte vragen te stellen?

Hoe gaat het met je? En dan Echt naar het antwoord luisteren?

‘Waar werd je blij van het afgelopen jaar?’

‘Waar was je bang voor?’ en ‘Waar ben je bang voor?’

‘Als 2021  je laatste jaar zou zijn, hoe zou je dat jaar dan besteden?’

‘Waar hoop je op en wat zou je anders willen?’

‘Wat ga je precies anders doen en wanneer begin je daar mee?’

In plaats van de aandacht naar buiten te richten, op wat anderen zullen denken,

durf je nu te vertrouwen op je intuïtie, op je innerlijke kompas?

Te voelen wat er in je leeft en dit de ruimte te geven?

En je uit te spreken? Naar degene die je lief zijn?

– Forien –

 

Het raakt me. In het NRC van afgelopen zaterdag lees ik een column van iemand die de politiek nauwgezet volgt en daar iets van vindt. Hij uit zijn gevoel, zijn persoonlijk ervaren op dit moment. Hij realiseert zich, hardop in het NRC, dat hij zich eenzaam voelt. En dat een goudvis wellicht zal helpen, om het geheel een luchtige draai te geven. Maar de ondertoon is voelbaar.Hij schrijft niet alleen een column, dit is echt.

Normaal is deze man druk, bezig en heeft belangrijke dingen te doen. Hij is onderweg, heeft besprekingen en ontmoet mensen. Hij beschrijft zijn proces tijdens de eerste lockdown, de versoepelingen, de zomer en nu de tweede lockdown. En hij voelt de eenzaamheid nu er niets meer te ‘doen’ valt. Hoe moet hij zichzelf nog gaan afleiden? Hij denkt aan een goudvis.

Want via een Amsterdamse site tegen eenzaamheid komt hij niet verder. Nadat hij had besloten zich niet te schamen voor eenzaamheid, aangezien 40% van de Nederlanders er al voor de Corona crisis last van had, zocht hij een oplossing. De site bleek veel gedoe en toen hij zich wilde aanmelden bestond de pagina niet meer. En kwam hij terug op de goudvis.

Mijn punt is, wat als we niet meer de aandacht naar buiten, maar naar binnen gaan richten? Om te voelen hoe eenzaamheid en afgesnedenheid aanvoelt en vervolgens de aandacht te richten op de veerkracht in jezelf, ook al is het nog maar een heel klein beetje? Kun je je realiseren, ten diepste, dan je niet alleen bent? Dat terwijl je thuis, in je eentje, niet weet wat je moet ‘doen’, ook kunt besluiten om gewoon alleen maar te ‘zijn’? Dat je niets hoeft te doen om wat dan ook op te lossen?

En dat je vanuit die rust en ruimte, vanuit het aanvaarden van hoe het is, en niet streven dat het anders is. Vanuit het loslaten van je verwachtingen en vertrouwen dat ook dit weer voorbij gaat en je het kunt dragen. Met geduld voor jezelf en voor iedereen om je heen en niet oordelend kijkt naar wat er nu gebeurt. Naar je eigen proces, naar alle neigingen die naar boven komen, treuren, somberen, eten, shoppen, alles om jezelf af te leiden en bezig te houden.

Als je jezelf zo kunt zien, zo bezig kunt zien, met alle worstelingen in jezelf, met je omgeving zoals die is, wat zou dat opleveren? Je zou het beter kunnen relativeren, zonder te bagatelliseren. Je zou mild naar jezelf en anderen kunnen zijn, omdat niemand kiest voor de situatie zoals die nu is. Je zou je realiseren dat de enige die ervoor kan kiezen om de situatie op een andere manier te zien, jij zelf bent.

En daar zit potentiële verandering. In hoe je de situatie beleeft, wat het je brengt en wat jij anderen kunt brengen. De keuze om de situatie anders te ervaren. Het verandert de situatie niet, maar wel hoe je ermee omgaat en wat voor energie dit oplevert, positieve of negatieve. En wat je vervolgens uitstraalt naar anderen en die weer naar anderen. Jij kunt een verschil maken voor jezelf en voor de mensen om je heen. Vertrouw daarop. Vertrouw op jezelf. Want die potentie zit in jou, welke richting kies je?

Meer en meer is het nodig om de blik naar binnen te richten. Juist nu. Kijk om je heen en merk op dat de beperkingen van buitenaf weer meer voelbaar worden. Iedereen is er mee bezig, of keert zich er bewust van af, waardoor je er indirect ook mee bezig bent. We hebben het te doen met de situatie zoals die nu is.

Als we de aandacht naar buiten blijven richten is de kans groot dat we onmacht voelen en misschien zelfs slachtoffer van de situatie. Terwijl we, als we de blik naar binnen richten, ineens de mogelijkheden kunnen gaan zien die er in onszelf zijn. Je weet niet wat je moet en kan doen, totdat je daar licht op laat schijnen.

De volgende 3 must-haves geven enorme mogelijkheden:

  • Je bent je bewust, dan je bewustzijn hebt
  • Je bent je bewust dat je een vrije wil hebt
  • Je bent je bewust van je intentie/ richting

Als je weet wat hiermee bedoeld wordt, dan voel je wellicht ook de mogelijkheden en de potentie hiervan. Je aandacht leren richten op je eigen gedachten, de ruimte tussen gedachten en de mogelijkheden die dit biedt en de effecten ervan. Met compassie naar jezelf en naar je omgeving kijken en opmerken wat voor enorm rimpeleffect dit kan hebben, zeker in deze tijd. Jij kan het verschil maken. Voor jezelf en voor je omgeving.

 

Meld je nu aan voor een GRATIS coachingsgesprek.