Berichten

,

* Het allerbeste tot nu toe *

Weet je wat het allerbeste in mijn ontwikkeling is tot nu toe?

Dat ik me thuis voel in mezelf.

Of ik nou naar Ibiza, India of Ierland reis in m’n eentje,

ik voel dat ik op mezelf kan vertrouwen.

En daardoor kan ik andere mensen vertrouwen.

 

En dat is fantastisch, want dat is lang niet zo geweest.

Zoekend was ik, vooral buiten mezelf,

Wie mag ik zijn, wat moet ik doen, hoe werkt de wereld?

Als meisje kreeg ik diepe krassen op mijn ziel,

het heeft even geduurd voor ik wist

hoe ik deze trauma’s kon helen.

 

De reden dat ik nu in Ierland ben, is om hierover te schrijven.

Want hoe heel je jezelf, als je je zo beschadigd voelt?

Keihard heb ik gewerkt aan het vinden van een weg.

De weg die ik gevonden heb beschrijf ik in mijn boekje ‘Wat nu?’.

 

Daarin beschrijf ik ook de processen die parallel daaraan zijn.

Want wat in het klein gebeurt, gebeurt ook in het groot,

dus zowel op individueel als op collectief niveau.

 

Hoe gaan we onze collectieve pijn helen?

De pijn die maakt dat we onszelf overschreeuwen,

ons minderwaardig voelen, afgescheiden van de rest, van het geheel?

Het antwoord begint bij jezelf. Heel je eigen pijn, dat wat je telkens voelt

als je op bepaalde punten zo geraakt wordt.

‘Ruim je eigen stenen op, zodat je kinderen er niet over struikelen.’

 

Mijn ervaring is nu dat er geen ‘vreemden’ meer zijn.

Als ik iemand aankijk, zie ik mezelf.

Dezelfde struggles, dezelfde zoektocht.

We hebben allemaal ons eigen verhaal,

maar dat maakt ons niet wezenlijk anders.

We are one.

 

Het begint met de erkenning dat je niet goed in je vel zit,

en dat het niet loopt zoals je wil.

En dat je bereid bent daar iets aan te doen,

en dat dat tijd, ruimte en energie kost.

 

Ik weet nog dat ik, toen ik begin 20 was,

met mijn MediaMarkt tasje met ‘Ik ben toch niet gek?! erop,

elke week naar therapie ging.

Om een start te maken met uit te vinden hoe ik zelf in elkaar zat,

hoe anderen in elkaar zitten en hoe de wereld werkt.

Het was het begin van een levenslang proces,

en ook van mijn levenswerk, zo blijkt nu.

 

Ik wilde altijd reizen, maar durfde nooit.

Toen ik mezelf leerde en kennen en vertrouwen,

kon ik gaan doen wat ik wilde doen.

En zo de vaardigheden ontwikkelen die nodig waren,

om te doen wat mijn hart me vertelde.

 

En hoe gaaf is het dan, dat ik nu kan zeggen

dat ik hier zit te tikken op mijn iMacje,

in de heerlijk stad Galway, als een ‘Digital Nomad’.

Living the dream! :)))

 

Nog steeds is het niet altijd makkelijk.

Maar wat ben ik mezelf, de mensen om mij heen

en het Universum en de Bron dankbaar,

dat het zo loopt. Namaste.

 

– Forien –

 

 

 

 

 

 

 

/door

* Herfst *

De herfst komt eraan.

Nu nog de nazomer met mooie warme dagen.

Dit is de tijd om te voelen wat er is.

De tijd dat je wat meer naar binnen mag keren.

De overgang tussen de uitbundige zomer

en de herfst met haar bezinning, reflectie en wijsheid.

Langzaam maar zeker laten we dit seizoen weer los

en alles wat het met zich mee bracht.

Je kunt niets vasthouden, alleen maar meebewegen,

als de eerste bladeren, die ritselen in de wind.

Kijk of je kunt blijven voelen en meestromen,

want elke seizoen brengt weer iets moois.

 

 

/door

* Melancholie *

Het enige contante, is verandering.
Alles beweegt, stroomt en meandert.

Vanmorgen bracht ik mijn kinderen naar school,
en zag ik de kinderen,
van wie de moeder
twee weken geleden gestorven is.

Ik fietste naar huis en merkte dat de tranen
over mijn wangen stroomden.
Ik ben hier.

Gisteren stierf de vlinder die mijn zoontje gevonden had.
Twee dagen lang verzorgd en geliefd,
en toch stroomde het leven uit het lijfje.

De nazomer is er, de herfst komt eraan.
Het werk liet ik wachten
en kroop met een dekentje op de bank.

De tranen liet ik stromen,
ik wist dat ook dit
weer voorbij zou gaan.

*

‘ Als een vlinder die toch vliegen kan,
tot in de blauwe lucht.
Als een vlinder altijd vrij
en voor het leven op de vlucht.

Wil ik sterven op het water,
maar dat is een zorg van later,
ik wil nu als vlinder vliegen,
op de bloemenbladeren wiegen.

Maar zo hoog kan ik niet komen,
dus ik vlieg maar in mijn dromen,
altijd ben ik voor het leven op de vlucht…

Als een vlinder die toch vliegen kan,
tot in de blauwe lucht…’

*
– Boudewijn de Groot –

 

/door

* Dat kan anders *

Als je om je heen kijkt,
kun je soms het idee hebben
dat alles maar door gaat.

En niet altijd op de manier die jij wil.
Je kunt soms zo verlangen naar dat het anders is.

Dat kan gaan over je eigen leven,
over je relaties, je familie, of over je werk.

Of over zaken op een grotere schaal.

Hoe we in de Westerse cultuur
met onszelf omgaan en met elkaar.

Hoe we omgaan met de natuur,
waar wij onderdeel van zijn.

Hoe we omgaan met het klimaat,
met de pandemie die maar voortduurt.

Hoe we omgaan met deze wereld
en alles wat daarbij hoort.

Je denkt, dat kan beter.
Je voelt, dat kan anders.
Je weet, dat kan anders.

Wil je beginnen maar weet je niet waar?
Neem contact op voor een vrijblijvend gesprek.

/door

* Verantwoordelijkheid *

Neem verantwoordelijkheid voor wat je voelt.

We zijn gewend en geconditioneerd om controle te hebben.

Als je geen controle hebt, voelt dat dus vaak vervelend.

Dat wil je eigenlijk vermijden en dus sta je er niet bij stil.

En reageer je het af op andere mensen, die vaak dicht bij je staan.

Ga maar na of je dit herkent.

 

Als je nu kijkt naar het nieuws, gebeurt er hetzelfde.

De wereld is niet meer wat het was en de vraag is of dat nog komt.

We lijken collectief de controle een beetje kwijt te zijn.

Dat voelt oncomfortabel en we willen daar liever niet bij stil staan.

Let erop dat je dat niet afreageert op anderen.

Zoals je dat om je heen ziet gebeuren, dichtbij en ver weg.

 

Neem in plaats daarvan verantwoordelijkheid voor je gevoel.

Voel wat er te voelen valt en praat erover met elkaar,

over dit oncomfortabele gevoel van de controle kwijt te raken.

Van je eigen vrijheid, de vrijheid in de wereld, van het klimaat.

Let erop dat het niet naar binnen sluipt, je lichaam in,

en zich omzet in angst en somberheid.

 

Als je verantwoordelijkheid neemt voor je gevoel,

dat krijgt het de ruimte en bestaansrecht.

Je erkent dat je je rot en ‘unheimisch’ voelt,

en soms niet weet hoe het verder moet.

Daarin zijn we samen.

 

Pas als je dit (h)erkent en aanvaard,

ontstaat er ruimte voor verandering.

Te beginnen bij jezelf, en daardoor bij de ander.

Die anderen hebben ook weer anderen om zich heen,

en zo verder, tot we iedereen op de wereld gehad hebben.

 

Waar geef jij aandacht aan en voor welke energie kies jij

om te verspreiden over de wereld?

Positieve of negatieve?

 

Het ongemakkelijke mag er eerst zijn, de ruimte krijgen.

Om vervolgens je aandacht te richten op wat er wel kan,

waar je wel invloed op hebt.

Soms lijkt dat beperkt,

maar vergis je niet in de reikwijdte van een glimlach,

een warm woord of een actie vanuit liefde.

 

 

 

 

/door
,

* Waar we heen willen *

Meer liefde en vriendelijkheid voor jezelf,

voor elkaar en voor je omgeving.

Het gaat uiteindelijk niet om de uiterlijke,

maar om de innerlijke reis.

Kun je ze invoelen? De volgende zinnen?

Een leven zonder stress en gedoe,

met innerlijke rust, kalmte en ontspanning.

Met hier en daar wat avontuur,

voor het evenwicht,

niemand is alleen maar ‘Zen’.

Een vloeiende samenwerking met je collega’s,

met je buren, met je familie.

Een gevoel van zelfvertrouwen, van innerlijk weten,

van weten wie je bent en waar je staat.

Vertrouwen hebben in jezelf, in de ander, in het leven.


Een leven waarin we zelf niet zo oordelen

en anderen ook niet oordelen over ons.


Leven zonder maskers,

zonder je leuker of beter voor te doen.

Gewoon jezelf durven zijn, authentiek,

en weten dat dat meer dan goed genoeg is.

In elke situatie.


Het Jaarprogramma ‘Lichter Leven’

waarvan de Vuuravond een onderdeel is,

is een manier om hier te komen

en dit dagelijks te ervaren.

Je hebt niks te verliezen, alleen maar te winnen.

Neem contact op voor meer info.

/door

* Vuuravond *

11 September 19:00 – 22:00

Het lijkt alsof we de les nog niet geleerd hebben.

De kinderen beginnen weer op school

en de volwassenen vervallen weer in de ‘ratrace’.

Is dit wat we willen?

Mee blijven draaien in een maatschappij

die uit elkaar begint te vallen van stress en burn-out?

Waarin we weer doorgaan met rennen,

alsof er de afgelopen 1,5 jaar niets gebeurd is?

Of kun je je ook iets anders voorstellen?

Hoe zou het zijn

om met veel meer ontspanning

en rust te leven?

Simpel, zingevend en vervullend?

Rond een vuur zitten met anderen,

helemaal jezelf zijn.
Zonder maskers,

in openheid en verbinding.

Oefeningen die je helpen

je hart te volgen

en je ideale wereld

zelf vorm te geven.

Niet zweverig,

maar menselijk en praktisch.

Het thema van deze Vuuravond is:
‘Dromen & Durven’.
Waar droom je van?
Wat wil je in dit leven
en wat is daarvoor nodig?
Waar brandt jouw vuur voor
en hoe groot is je vlam nu?
Kom erbij en meld je nu aan.

Laat je inspireren

en je innerlijke vuurtje aanwakkeren,

in plaats van je te laten opbranden.

(Deze keer een Vrouwen Vuuravond,
de volgende keer zijn ook Mannen welkom 🙂

– Liefs, Forien –

 

/door

* Daarom wil je dit *

Je wilt je vaker ontspannen voelen
en minder stress en negativiteit ervaren.
Je wil meer vrijheid ervaren,
in plaats van elke dag dingen ‘moeten’.
Je wilt dat dingen soepel lopen,
op je werk, in je familie, met vrienden.
In plaats van elke keer hetzelfde gedoe
en niet weten hoe je dat aan moet pakken.
Je wilt op jezelf kunnen vertrouwen,
en je eigen waarde voelen.
Je wilt weten wie je bent
en wat je aan jezelf hebt.

In alle omstandigheden.Wil je dit?

Dan is dit voor jou.

Voor Wie

Dit programma is bedoeld
voor mensen die denken
dat het anders kan, beter.

Voor mensen
die invloed willen hebben
op hoe ze het leven ervaren.

Maar niet precies weten
waar die invloed zit als individu.

Voor mensen die grip willen krijgen
op de grote vragen in het leven.

Wie ben ik?
Wat doe ik hier?
Wat nu?

Een Antwoord

Het Jaarprogramma Lichter Leven
geeft je de handvatten die je nodig hebt,
maar die je niet op school
of in je opvoeding hebt geleerd.

Je leert om te gaan met:

– Negatieve gedachten en emoties
– Stress en onzekerheid
– Werk/ privé balans
– Energiemanagement
– Perfectionisme

Verder leer je:

– Hoe je weer jezelf kunt zijn
– Authentiek en uniek, zonder maskers
– Meer je eigen weg te gaan
– Minder aanpassen aan anderen
– Weer naar je eigen hart te luisteren
– Op je eigen intuïtie te vertrouwen

Met andere woorden:

Je leert weer contact te maken
met wie je in de kern bent.
Met je eigen innerlijke Zelf.

Na het volgen van het programma
ervaar je meer ruimte,
meer lichtheid en meer grip.

Je weet waar je eigen invloed zit,
wat je mogelijkheden en wat je opties zijn.

*
Je bent het waard,
je bent een prachtig mens
maar soms vergeet je dat even.

*

De Mindfulness Training
leert je aandachtig aanwezig te zijn
in het Hier & Nu.
Zonder te verdwijnen
in je eigen neerwaartse spiraal.

De Compassie Training
leert je weer verbinding te maken
met je eigen hart.
De reden dat je hier bent
is om je eigen hart te volgen.

De Innerlijk Evenwicht Training
geeft je inzicht in hoe
de mannelijke en vrouwelijke energie
in jou weer in balans komt.
Dit is het begin van evenwicht in de wereld.

De Lichter Leven Retraite
Geeft je de mogelijkheid om te ervaren
hoe het is om Lichter te Leven met gelijkgestemden.
In openheid, veiligheid, vertrouwen en verbinding.
Een voorproefje voor het leven van alledag?

De Vuuravond
Is een terugkerende avond,
waar je kunt aanschuiven en kunt opladen.
Zonder maskers, zonder oordeel dingen delen
die je ten diepste bezig houden
in een gelijkwaardige ontmoeting.

Deze onderdelen samen vormen het Jaarprogramma Lichter Leven.
2x per jaar, in september en februari start er een nieuwe groep.

Voel je dat dit voor jou is?
Neem dan contact op voor meer info!

Tot gauw!

Liefs, Forien

/door

* Oefening in hulp ontvangen *

Hulp vragen en  jezelf laten ondersteunen.

Voor velen van ons niet gemakkelijk.

We leren namelijk al vroeg dat we ‘zelfstandig’

en ‘onafhankelijk’ moeten zijn.

 

Als je dan zover bent dat je hulp vraagt,

moet je het wel kunnen ontvangen.

Je moet je kunnen laten ondersteunen.

Daar gaat de volgende oefening over.

 

Ga op een stoel of bank zitten met rugleuning.

Zet je voeten met de hele voetzolen op de grond.

Voel nu je billen, voel de ondergrond waar je op zit.

Voelt het hard of zacht aan, warm of koud?

Je hoeft niets te doen, geen kracht te zetten,

je hoeft je niet in te spannen.

Wat je doet is je lichaam overgeven aan de zitting.

Je laat je dragen.

 

Voel nu je rug en voel de leuning waar je tegen aan zit.

Voelt de leuning hard of zacht, warm of koud?

Je hoeft niets te doen, geen kracht te zetten,

je hoeft je niet in te spannen.

Wat je doet is je lichaam overgeven aan de leuning.

Je laat je ondersteunen.

 

Blijf zo een paar minuten zitten

en oefen je in je gedragen en ondersteund voelen.

Heel letterlijk en lichamelijk, door de stoel of bank.

Later zal deze overgave van je lichaam,

je geest kunnen helpen, om hulp te kunnen ontvangen.

Want in je geest, in je overtuigingen,

is waar hulp ontvangen soms moeilijk is.

 

 

/door

* Take a leap of faith *

Vertrouwen op wat er komen gaat, durf jij het?

 

We worden elke dag naar buiten getrokken,

onze aandacht gaat naar het nieuws, de cijfers

en de algehele waan van de dag.

Als je geluk hebt

kun je de tijdelijke ontspanning

van een vakantie voelen.

 

Heerlijk.

 

En dan kom je weer terug.

 

Durf je dan naar binnen te kijken,

te voelen en te vertrouwen?

Durf je te kiezen voor een bepaalde richting,

waarin jij bepaald wat er gebeurt,

welke kant het opgaat in je leven,

in de maatschappij,

in de wereld?

 

‘Take a leap of faith’.

Je kunt kiezen om te vertrouwen,

dat alles goed komt.

Dat alles goed is,

precies zoals het nu moet zijn.

 

Dat is al een actie op zich.

Bewust kiezen om te vertrouwen,

elke dag, elk uur, elke minuut opnieuw.

Dat het leven zich ontvouwt zoals het bedoeld is.

Dat je lessen kunt leren uit het geworstel dat je tegenkomt.

 

En dat je dan Lichter Leeft.

Ik denk aan woorden van Bert Schierbeek;

‘Hoe je je met zorgeloosheid kon omringen,

en dat dat dan je ruimte was’.

 

 

 

/door